Ռեժիսոր Վիկտոր Կոսակովսկին ներկայացնում է վիպական, բայց և մտերմիկ ու բանաստեղծական խորհրդածություն ճարտարապետության մասին, թե ինչպես են հեռավոր անցյալի շինությունների նախագծումն ու կառուցումը նախանշում մեր խորտակումը, և փրկության հույս ու առաջ շարժվելու ճանապարհ է առաջարկում։ Որպես հիմք վերցնելով իտալացի ճարտարապետ Միկելե Դե Լուկկիի լանդշաֆտային նախագիծը՝ Կոսակովսկին օգտագործում է այս հարթությունը քաղաքակրթության վերելքի և անկման մասին խորհելու համար, հիասքանչ տեսարաններ ներկայացնում Լիբանանի Բաալբեկ քաղաքի տաճարի ավերակներից (մ. թ. - 60) մինչև 2023-ի 7.8 մագնիտուդով երկրաշարժի ավերածությունները թուրքական քաղաքներում։ Քարերն ու շինությունները միավորում են տարբեր հասարակություններ` երկրից վեր խոյացող ուրվականային մոնոլիտներից մինչև աղետալի ծավալների բետոնային ավերակները, որոնք մաքրում են դրանք նորից օգտագործելու համար։ Կոսակովսկու հարցախույզ հայացքով մարդկության հզորությունն ու անմտությունը, դրանց վտանգավոր կապը բնության հետ մեր առաջ հարց են դնում. «Ինչպե՞ս ենք կառուցում։ Ինչպե՞ս կարող ենք ավելի լավ կառուցել, քանի դեռ ուշ չէ»։

Ստեղծագործական կազմը
Պրոդյուսեր՝ Հայնո Դեքերթ
Ռեժիսոր՝ Վիկտոր Կոսակովսկի
Սցենարի հեղինակ՝ Վիկտոր Կոսակովսկի
Օպերատոր՝ Բեն Բերնհարդ
Կոմպոզիտոր՝ Եվգենի Գալպերին
Հնչյունային ձևավորող՝ Ալեքսանդր Դուդարև
Մոնտաժողներ՝ Վիկտոր Կոսակովսկի, Այնարա Վերա
Արտադրությունը՝ Ma.ja.de. Filmproduktions GmbH

Վիկտոր Կոսակովսկի
Ծնվել է 1961-ին: Կարիերան սկսել է 1978-ին Լենինգրադի վավերագրական ֆիլմերի ստուդիայում որպես օպերատորի, ռեժիսորի օգնական և մոնտաժող: Իր բազմաթիվ ֆիլմերում հանդես է գալիս մոնտաժողի, օպերատորի, սցենարի հեղինակի և ռեժիսորի դերերում: 1988-ին ավարտել է Կինոսցենարիստերի և ռեժիսորների մոսկովյան բարձրագույն դասընթացը: Կոսակովսկու առաջին լիամետրաժ աշխատանքը՝ «Բելովները», 1993-ին արժանացել է Ամստերդամի վավերագրական կինոյի ՄՓ-ի Յորիս Իվենսի և Հանդիսատեսի մրցանակներին: Նրա մյուս պարգևներից են 1999-ին նույն փառատոնում Ժյուրիի հատուկ մրցանակն ու DOK Leipzig ԿՓ-ի «Ֆինդլինգ» մրցանակը՝ «Պավելն ու Լյալյան» ֆիլմի, Էդինբուրգի ՄԿՓ-ի Վավերագրության մրցանակը, Կառլովի Վարիի ՄԿՓ-ի Պատվավոր մրցանակը՝ «Չորեքշաբթի» ֆիլմի, True Vision մրցանակը 2012-ին Քոլամբիայի «Իրական-Կեղծ» (True/False) ԿՓ-ում և Տրենտոյի ԿՓ-ի «Ոսկե բոգ» մրցանակը՝ Տրենտո քաղաքի Մեծ մրցանակը, «Կեցցե՛ն հակոտնյաները» ֆիլմի համար: Պոեզիայի և իրականության կինո ստեղծելու նպատակով Կոսակովսկին Սանկտ Պետերբուրգում հիմնել է իր անվամբ կոչվող կինոընկերություն: Նրա նախորդ աշխատանքը՝ «Գունդան», որի պրեմիերան կայացել է 2020-ին Բեռլինի ՄԿՓ-ում, ներկայացվել է Եվրոպական կինոակադեմիայի մրցանակին։

Ֆիլմացանկ
Լոսև (1990), Օրերս (1991), Բելովները (1993), Չորեքշաբթի. 19.7.1961 (1997), Պավելն ու Լյալյան (1998), Հարսանիք (2000), Մանկապարտեզ (2000), Լռություն (2002), Ռուսաստանն իմ պատուհանից (2003), Սվյատո (2005), Կեցցե՛ն հակոտնյաները (2011), Ցույց (2014), Կարճ պատմություններ («Ռուսաստան» նովելը, 2014), Ապագա չեմպիոնը (2016), Ջրանկար (2018), Գունդա (2020), Արխիտեկտոն (2024):