19–ամյա ուսանողուհի Արևը հանգստյան օրերին վերադարձել է ընտանիքի մոտ, բայց վաղ առավոտյան հայրը հեռանում է տնից՝ ոչ մեկին տեղյակ չպահելով։ Տատը առաջինն է նկատում որդու բացակայությունը և աղմուկ բարձրացնում տանը։ Հետո ընտանիքի անդամները սկսում են մեղադրել միմյանց հոր անհետանալու համար։ Դուստրը հեծանվով ճանապարհ է ընկնում, փնտրում հորը դաշտերում, սարերում, գնում այն վայրերը, որտեղ հայրը սովորաբար սիրում է լինել։ Ճանապարհորդության ընթացքում Արևը հիշում է, թե ամեն մեկն ինչով է նեղացրել հորը, մոր և տատի բարդ փոխհարաբերությունների, եղբոր լռության կողքին որն է հնեց իր մեղքը հոր հանկարածակի անհայտացման մեջ։ Բոլորի անտարբերությունից աղջիկն ավելի մենակյաց է դառնում՝ գլխում միշտ նույն հարցադրումը․ «Դու ինձ դեռ սիրում ես, այդպե՞ս չէ, հայրի՛կ»։ Կենսաբանական հորը փնտրելով՝ նա փորձում է հասկանալ թե ով է Հայրն առհասարակ հոմո սապիենսի՝ բանական մարդու համար, և ինչու ենք բոլորս մշտնջենական փնտրտուքի մեջ։ Ճանապարհին նա գտնում է հոր թողած երեք խորհրդանիշները, որոնք կարծես ակնարկներ լինեն վերադարձի մասին։
Ստեղծագործական կազմը
Պրոդյուսեր՝ Մարինա Սոլոյան
Ռեժիսոր՝ Մարինա Սոլոյան
Սցենարի հեղինակներ՝ Մարինա Սոլոյան, Հարություն Ազարյան
Օպերատոր՝ Գաբրիելա Մկրտչյան
Կոմպոզիտոր՝ Հայկ Կարոյի
Հնչյունային ձևավորող՝ Հովհաննես Մկրտչյան
Մոնտաժող՝ Սարգիս Գյուլումյան
Դերերում. Մարինա Սոլոյան, Սոֆիկ Սողոմոնյան, Մարիամ Մանո, Արմեն Մարգարյան, Դավիթ Սոլոյան