Օպտիկական սարքավորումների այլևս չգործող խորհրդային գործարանն այժմ վերածվել է նարդու արտադրության։ Առօրյա խոսակցությունների և հավաքների ընթացքում արհեստավորները քննարկում են փխրուն անկախության խնդիրներն ու առասպելները, որի խորհրդանիշները փորագրված են նարդու փայտաշեն տուփի ներսում։

Ստեղծագործական կազմը
Պրոդյուսեր՝ Երվանդ Վարդանյան
Ռեժիսոր՝ Երվանդ Վարդանյան
Օպերատոր՝ Երվանդ Վարդանյան
Նկարիչ՝ Երվանդ Վարդանյան
Հնչյունային ձևավորող՝ Ռուսլան Նասիր
Մոնտաժող՝ Ռուսլան Նասիր

Երվանդ Վարդանյան
Հայաստանցի պատմաբան, բանաստեղծ և կինոռեժիսոր։ Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետում ուսանելուց հետո (2012-2016, 2016-2018) հրատարակել է «Անարխիստների կղզին» գիրքը, որը 2018-ին արժանացել է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի երիտասարդական մրցանակին։ 2018-2020 թթ. զինվորական ծառայություն է անցել Արցախի պաշտպանության բանակում։ Վարդանյանի գործունեությունը կենտրոնացած է անցյալն ու ներկան փոխկապակցելու շուրջ, ինչն արտացոլված է նրա «Բանչէ» անկանոն պարբերականում (2023), որը նվիրված է բանչէական լեզվին և դրա ներկայությանը, ինչպես նաև Մարկիզ դը Սադին, Մեսրոպ Մաշտոցին և մի քիչ էլ պատաֆիզիկային։ Վարդանյանի դեբյուտային վավերագրական ֆիլմը` «Օրբիտան», որի և՛ ռեժիսորն է, և՛ օպերատորը, ներկայացնում է սերնդեսերունդ անցնող ազգային տրավմայի քաջածանոթ հարցը, որը մշտակա է Հայաստան բազմամյա ողբերգական պատմության ընթացքում։

Ֆիլմացանկ
Օրբիտա (2024):