Հաորւթյուն Խաչատրյան
Ծնվել է 1955-ին Ախալքալաքում (Վրաստան): 1981–ին ավարտել է Խաչատուր Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի կուլտուրայի ֆակուլտետի կինոյի բաժինը: Այդ ժամանակից ի վեր ռեժիսորի օգնական, օպերատոր և ռեժիսոր է աշխատել Հայկական վավերագրական ֆիլմերի ստուդիայում, այնուհետև՝ «Հայֆիլմ» ստուդիայում: 1989–ից ռեժիսոր-պրոդյուսեր է «Հայֆիլմ» ստուդիայում: 2004–ից Երևանի «Ոսկե ծիրան» ՄԿՓ–ի հիմնադիր-գործադիր տնօրենն է և ապա՝ հիմնադիր նախագահը: 2017–ից Հայաստանի կինոգործիչների միության նախագահն է: Հարություն Խաչատրյանը ՀՀ ժողովրդական արտիստ է, իսկ 2006–ից՝ Եվրոպական կինոակադեմիայի անդամ։ Նրա ֆիլմերը շատ մրցանակներ են շահել բազմաթիվ միջազգային կինոփառատոներում («Մոլոդիստ» ՄԿՓ, Ուկրաինա, 1987, Նիոնի վավերագրական կինոյի ՄՓ, Ֆրանսիա, 1989, Սանկտ Պետերբուրգի «Ուղերձ մարդուն» ՄՓ, 1993, Կարլովի Վարիի ՄԿՓ, Չեխիա, 2003, «Արսենալ» ՄԿՓ, Լատվիա, 2004, Ռոտերդամի ՄԿՓ, Նիդերլանդներ, 2009, WorldFest, Հյուսթոն, ԱՄՆ, 2009, Անթալիայի ՄԿՓ, 2009, Խիխոնի ՄԿՓ, Իսպանիա, 2009, Ֆրիբուրգի ՄԿՓ, Շվեյցարիա, 2010, Թուրինի ՄԿՓ, Իտալիա, 2014, և այլն)։ 2007–ին Խաչատրյանն արժանացել է «Արքայազն Քլաուսի հիմնադրամի» մրցանակին (Նիդերլանդներ): 2008–ին նա ՀՀ կառավարության կողմից պարգևատրվել է «Մովսես Խորենացի» մեդալով (ՀՀ բարձրագույն մշակութային պարգևը): 2008–ին Ֆրանսիայի Հանրապետության մշակույթի և հաղորդակցության նախարարությունը Հարություն Խաչատրյանին շնորհել է «Արվեստի և գրականության ասպետ» շքանշան:
Ֆիլմացանկ
Թաղի ձայները (վավ․, 1981), Հյուրընկալվելով հրամանատարին (վավ․, 1985), Մի իրադարձության խրոնիկա (վավ․, 1985), Երեք ռաունդ Վլադիմիր Ենգիբարյանի կյանքից (վավ․, 1986), Կոնդ (վավ․, 1987), Սպիտակ քաղաք (վավ․, 1988), Քամին ունայնության (1989), Վերադարձ ավետյաց երկիր (1991), Վերջին կայարան (1994), Վավերագրողը (2003), Պոետի վերադարձը (20006), Սահման (2009), Անվերջ փախուստ, հավերժ վերադարձ (2014), Փակուղի (2016), Նկարչի երեք գերեզմանները (2022):