Սամվելն ու Ավոն, Էրիկն ու Կարենը բնակվում են հարյուրամյա հակամարտության էպիկենտրոնում՝ հաամակարմտություն, որի արմատները սկիզբ են առնում Ռուսական կայսրության փլուզման ժամանակներից։ Լեռնային Ղարաբաղոմ մարդիկ ապրում են, երազում ու նախապատրաստվում ողբերգության, որը միշտ հորիզոնին է։ Երեք տարի Ալեքսի Պազումյանը նկարահանել է Սև այգու՝ այն եզեր՝ի վերջաբանը, որտեղ պատերազմը ոչ ոքի չի սպասում։

Ստեղծագործական կազմը
Պրոդյուսեր՝ Կլարա Վյույերմո
Ռեժիսոր՝ Ալեքսի Պազումյան
Օպերատորներ՝ Ալեքսի Պազումյան, Ֆաբիեն Ֆորե
Կոմպոզիտոր՝ Ռաֆայել Պազումյան(«Rio Tigre»)
Հնչյունային ձևավորող՝ Լորան Վոլյեր
Մոնտաժող՝ Յանիկ Լըռուա
Արտադրությունը՝ Solent Production, Naoko Films

Ալեքսի Պազումյան
Ծնվել է 1988-ին: Փարիզաբնակ ֆրանսահայ լուսանկարիչ և ռեժիսոր գրաֆիկական դիզայնի կրթությամբ (2012): Սոցիալ-վավերագրական մոտեցում ունի իր արվեստում՝ ուշադրություն դարձնելով հանրության ծայրամասերում ապրող համայնքներին: Հայաստանում լինի, թե Միացյալ Նահանգներում, իսկ վերջերս նաև Սիբիրում նրա աշխատանքի առանցքը մարդասիրության, ինքնության և հասարակության հասկացություններն են: Պազումյանի գործերը ցուցադրվել են Լոս Անջելեսի, Բրատիսլավայի, Փարիզի, Լիոնի, Կուալա Լումպուրի, Մելբուռնի, Վանկուվերի և Ցյուրիխի միջազգային ցուցահանդեսներում, նա անցել է մի շարք մրցույթների եզրափակիչ, ի լրումն՝ 2020-ին HiP մրցանակին արժանանացել իր «Սաշա» գրքի համար: 2018-ին Պազումյանը հրատարակել է իր առաջին «Ֆոբուր Թրեմե» գիրքը, որի բովանդակությունը նրա երկարաժամկետ լուսանկարչական նախագիծն էր Նոր Օռլեանում: Նույն թվականին նկարահանել է իր առաջին կարճամետրաժ ֆիլմը՝ «Մինորը», որն անցել է Նիկոնի ԿՓ-ի եզրափակիչ փուլ: 2020-ին Պազումյանը հրատարակել է իր նոր գիրքը՝ «Սաշան», որը քննում է կլիմայի փոփոխության հետևանքները Յակուտիայում՝ եղջերուների հովվի առօրյայում: 2020-ին Լեռնային Ղարաբաղի մասին պատմող նրա վավերագրական ֆիլմը հեռարձակվել է Arte ֆրնսիական հանրային ալիքով:

Ֆիլմացանկ
Մինոր (կ/մ, 2018), Լեռնային Ղարաբաղ. երկու երեխա պատերազմում (վավ․, 2021), Սև այգին (վավ․, 2024):